علامت گاو در گنج یابی و دفینه یابی
قبل از پرداختن به علامت گاو در گنج یابی باید با پیشینه این نماد صحبت کنبم. دین و اساطیر هیچ ملتی را نمی توان جدا از بافت تاریخی آن دریافت و اساطیر نماینده پیشینه فرهنگی و عقاید و تفکرات ملل مختلف است. رابطه انسان و حیوانات، همچنین انسان و خدایان، در اساطیر و روایات کهن از اهمیت خاصی برخوردار بوده است. در این میان گاو به خاطر ویژگی ها و مشخصه های خاص، بیشتر مورد توجه بوده است.
اقوام هند و ایرانی به سبب سبک زندگی دامپروری خود همواره نقش مهمی برای گاو قائل بودند،این اهمیت نقش گاو در فرهنگ هندی، بسیار افراطی و به شکل پرستش گاو بروز کرد. اما در ایران گاو به عنوان نمادی از رویش، زندگی و طبیعت و باروری ایفای نقش کرد. در آیین میتراییسم، کشتن گاو نماد رهایی از نفس و شهوت بود و گویی برای اتحاد با ایزد مهر انجام می گرفت. پس از ظهور زرتشت کشتن و قربانی کردن گاو به عنوان رسوم مذهبی نهی شد و زرتشت کشتن گاو جز به ضرورت و به عنوان خوراک را جایز نمی دانست. همچنین خوردن گوشت گاو و دیگر جانداران در برخی از روز های سال حرام شد.
نشانه گاو در ایران و اهمیت آن
در تخت جمشید ، گاو و شیر به عنوان نماد ماه و خورشید (تابستان و زمستان ) نقش شده است و پیروزی شیر بر گاو نمادی از پایان زمستان و زایش دوباره طبیعت است.شاخ گاو نیز به دلیل شباهت با هلال ماه همواره نمادی از ماه بود و می دانیم که در اساطیر ایران زمین ماه همواره نشانی از زندگی و آغاز حیات بوده است. کارل گوستاو یونگ روانشناس شهیر در کتاب “قهرمان” قربانی کردن گاو در آیین مهر ایرانی را مورد روان کاوی قرار میدهد آن را نشانی از قربانی کردن جسم و شهوت و رسیدن به تعالی روحی می داند.
کاربرد نماد گاو در ایران باستان از دیرترین روزها و به اشکال مختلف دیده می شود . از یافته های سال های اخیر در گرگان و مازندران که پیکره های گاو و گاومیش ساخته شده در ۴۰۰۰ سال پیش را نشان می دهد گرفته تا پیکره معروف گاو ی که زانو زده و جام شرابی را به دست دارد و مربوط به هزاره های پیش از میلاد مسیح در دوره عیلامی در جنوب غربی ایران است. این پیکره اکنون در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری می شود.
علامت گاو در اسطوره های ایرانی
بنا به اسطوره های ایران باستان دو عنصر آتش تخمه اند، یعنی انسان و گاو. درواقع تبارشان از آتش است که نیروی عظیم و مهم اهورایی است و در اساطیر ایران آذر و در اساطیر هند آگنی خدای آتش است. پس انسان و گاو دو عنصر اصلی جهان هستی اند. بقیه عناصر از تخمه و نژاد آب هستند. اهمیت گاو در اساطیر ایرانی را از این نکته می توان دریافت که گیاهان و کل جانوران از گاو نخستین به وجود آمده اند. تقدیس گاو در فرهنگ ایرانی چندان نمود دارد که واژه «گوسفند» یا «گوسپند» از دو واژه «گائو» یا «گاو» و «سپند» به معنی مقدس ساخته شده است. از این گذشته، در میتراییسم یا میتراپرستی گاو تقدس داشت.
از آن رو که باور داشتند میترا با قربانی کردن گاو، جهان مادی را خلق کرد. از استخوان هایش کوه ها و از خونش رودها و دیگر عناصر طبیعت از پیه گاو نخستین به وجود می آیند.
علامت گاو در گنج یابی و معنا و مفهوم آن
هدیوش یا سریشوک یک گاو بسیار کهن در افسانه های زرتشتی است. در اساطیر ایران باستان که به پیش از دوران زرتشت باز میگردند مردمان در دوران کهن قادر نبودند از سرزمینی به سرزمین دیگر بروند مگر بر پشت این گاو سوار شوند. این گاو معمولا به نام های سرسوک ، سریشوک ، سریسوک نیز شناخته می شود. این گاو به مردم کمک می کند تا از دریای کاسپین – دریای خزر – عبور کنند. آورده اند در آخر الزمان با استفاده از چربی این گاو و ترکیب کردن آن با هوم سفید گیاهان قربانی ، یک موج ابدیت ساخته خواهد شد که یک رستاخیز است برای تمام آن هایی که در زندگی خود کار خوبی انجام داده اند.
